Driek van Houtum

Driek (Henrikus, Marinus) van Houtum werd geboren in Vorstenbosch (gemeente Nistelrode) op 3 januari 1904. Hij was getrouwd met Mieke van Houtum-van Hooft uit Eerde. Het gezin woonde tijdens de oorlog in Eerde, wijk H nr. 71 (huidige Kapelstraat 8).

Driek, landbouwer van beroep, was met zijn onderduiker Gerrit Groot uitgereden om te gaan melken. Beiden werden ter hoogte van de Elize Hoeve (splitsing Den Dubbelen-Horstjens, gemeente Veghel) getroffen door een granaatscherf.

Driek was vader van 7 kinderen en hij keerde niet meer terug. Pas in de middag was het rustig en toen deed Eerde deze verschrikkelijke ontdekking. Zijn vrouw Mieke en de kinderen zaten in Vorstenbosch ondergedoken. De oudste zoon Piet, die toen 11 jaar was, is met zijn nichtje op de fiets door het mijnenveld naar d’Eerd gekomen. Bij de ‘Rooie Jan’ werden ze van het droevige nieuws op de hoogte gesteld, terwijl Driek daar tegenover bij Willem Verhagen dood binnen lag. Driek was gewond nog een kleine honderd meter naar die plek gekropen. Piet bleef zijn hele leven de confrontatie herinneren in het knekelhuisje op het kerkhof, samen met zijn moeder en oom Johan van Hooft. Driek werd begraven op het kerkhof in Eerde.

Er is enige onduidelijkheid over de overlijdensdatum. Volgens het bidprentje, de grafzerk en het dagboek van Jan Deckers overleed Driek van Houtum op 26 september 1944. In de overlijdensakte van de gemeente Veghel staat 25 september 1944 vermeld. In 2024 vertelt zijn oudste dochter dat Piet altijd heeft gezegd dat zijn vader is overleden op 24 september 1944.

Mieke van Houtum-van Hooft trouwde later met Jas van den Boom. Zij overleed in 1974.